Przewodnik projektowania: Czerwona nić w książce fotograficznej

Każdy, kto zaczyna projektować kalendarz ze zdjęciami lub fotoksiążkę, na początku czuje się trochę jak malarz, pisarz czy kompozytor: ma do czynienia z niczym - pustym płótnem, pustą stroną książki lub czystą nutą. A teraz najważniejsze jest znalezienie wspólnego wątku, który może przebiegać przez całą pracę fotograficzną jako element łączący. Jaki wspólny wątek może to występować w kalendarzu ze zdjęciami i co jest ważne przy projektowaniu fotoksiążki, powinno być tematem tego przewodnika projektanta.


Tworzenie kalendarza fotograficznego jest nieco łatwiejsze niż tworzenie fotoksiążki, ponieważ struktura jest w dużej mierze predestynowana - właśnie dzięki kalendarzowi, który jest integralną częścią kalendarza fotograficznego. Niektórzy dostawcy oferują oprogramowanie do projektowania, a także liczne szablony. Do jeszcze bardziej indywidualnego Cliparts Na przykład w PhotographerBook możesz wybierać spośród trzech rodzajów papieru: matowego, strukturalnego lub z wysokim połyskiem. Według dostawcy ta ostatnia nadaje się szczególnie do kalendarzy ze zdjęciami. Przykład: Jeśli ma to być kalendarz o nowym mieszkańcu ziemi, który od nieco ponad roku rozjaśnia umysły rodziców, babci, dziadków i innych krewnych, to może to być makieta w typowo dziecięcym kolorze - różowym lub niebieskim. Ale inne dziecinne motywy, małe rysunki czy kolorowe kształty również pasują do tego tematu. Mniej wskazane jest poleganie na sztywnym układzie z prostokątnymi kształtami w przypadku tak emocjonalnego tematu - wygląda to klasycznie, ale nie nadaje się do projektowania książeczki dla dzieci. Kształty geometryczne sprawdzają się bardzo dobrze w dokumentacji budowy domu. Ozdoby, wzory kwiatowe lub odpowiednie kliparty są szczególnie popularne w kalendarzach ogrodowych lub ślubnych.


Oczywiście fotoksiążka powinna być dziełem bardzo indywidualnym - ale to z powodu samych zdjęć, które zawsze są osobiste i indywidualne. To znaczy: nikt nie musi projektować każdej strony w innym kolorze ani nawet nadawać każdemu obrazowi innej ramki, ponieważ nie ma to szczególnie dobrego wpływu na ostateczną pracę. Każdy, kto nie chce za wszelką cenę trzymać się żadnych specyfikacji lub wzorców, nie wykonuje ogólnej pracy, ale jest bliski stworzenia pstrokatego pomieszania z takim podejściem, które nie będzie zbyt atrakcyjne. Jeśli jednak weźmiesz pod uwagę te wskazówki, stworzysz spójną ogólną pracę:


Czcionka powinna być spójna przez całą pracę. Wyraźne czcionki, które są również używane w normalnej korespondencji, są szczególnie łatwe do odczytania. Jeśli chcesz czegoś szczególnie przyciągającego wzrok, możesz wybrać czcionkę nagłówka, która odbiega od standardu. Styl i rozmiar czcionki również nie powinny być zbyt często zmieniane. Staje się szczególnie spójne, jeśli istnieje czcionka (w jednym stylu czcionki i jednym rozmiarze) dla tekstu głównego i czcionka (lub alternatywnie czcionka tekstu głównego z większą liczbą punktów) dla nagłówka. To samo dotyczy kolorów: czarny to kolor czcionki. W przypadku ciemnego tła lub umieszczenia podpisu bezpośrednio na zdjęciu, możesz wybrać kolor czcionki biały, jeśli rozmiar czcionki nie jest zbyt mały.


Każdy, kto myśli o ogólnej koncepcji pracy z fotoksiążką, powinien najpierw znaleźć spójną próbkę. Należy w nim umieścić preferowane i skoordynowane kolory, kształty i kilka centralnych elementów projektu. Dzięki redukcji do z góry określonego zestawu projektowego, ryzyko tworzenia pstrokatej mieszanki jest zminimalizowane. Jak na początku jest wiele kolorów. Sztuczka polega jednak, jak już wspomniano, na umiejętnym połączeniu okrągłych, miękkich, płynnych kształtów i jasnych, pastelowych odcieni w celu uzyskania kolorów pasujących do tematu. problemy emocjonalne. Jeśli chodzi bardziej o dokumentację, formularze mogą być prostsze. Elementy projektu należy dobierać ostrożnie. Śmieszne kliparty są uzasadnione, ale aby tego nie robić, należy je również ograniczyć lub używać w sposób wyraźny


Stara zasada układu oznacza, że ​​obrazy po jednej stronie powinny być ustawione względem siebie, tak aby po połączeniu tworzyły możliwie największy trójkąt. Tej praktycznej zasady powinni kierować się ci, którzy np. Projektują gazetę ślubną lub magazyn ślubny jako specjalną formę fotoksiążki. Jednak w przypadku klasycznej fotoksiążki wskazówka polega na tym, aby uzyskać harmonię obrazu i tekstu. Czy tekst jest obowiązkową częścią tego? Nie! Ale posypany tu i ówdzie może pozytywnie wpłynąć na efekt całej kompozycji. Zdecyduj z wyprzedzeniem, czy chcesz używać wszystkich obrazów z ramkami czy bez. Wskazówka projektowa: podczas umieszczania obrazów należy również uwzględnić rozsądną liczbę kompozycji układu. Fajnie jest na przykład, gdy czytelnik na pierwszy rzut oka zauważy, że zaczyna się nowy rozdział - bo np. Zawsze zaczyna się od obrazu, który spada z krawędzi.

Kompozycja fotoksiążki nie jest fizyką rakietową, jeśli z góry ustalono, który projekt powinien przebiegać przez książkę jak przysłowiowa czerwona nić. Wskazówka: dostawcy oferują również specjalne rozwiązania programowe do fotoksiążek, które tworzą kreatywną próbkę wspomnianą na początku, a następnie pozostawiają producenta fotoksiążki tylko w celu ułożenia poszczególnych części.